Regen, zwemmen bij 'Zin' & carnaval

Hejhej,

Na een week van relaxen is het weer tijd voor een update. Aan alle foto's op facebook te zien hebben jullie een geslaagde 'vastelaovend' achter de rug. Het was wel even balen om niet met jullie mee te kunnen vieren. Ik heb het erg gemist! Dat betekent dat we volgend jaar 2x zo hard gaan feesten!

Het is trouwens ontzettend leuk om al jullie berichten en reacties te lezen op mijn vorige verhaal. Ik heb helaas geen tijd gehad om op ze allemaal te reageren, maar blijf vooral reageren. Het is erg leuk om op die manier iets van thuis te horen!!

Waarschijnlijk zal dit verhaal korter worden, aangezien het een groot gedeelte van de week geregend heeft. Hierdoor hebben we amper iets kunnen ondernemen. Het weer is gelukkig wel omgeslagen en ik zit dit verhaal dan ook te typen in mijn bikini aan het zwembad muahaha!

Bij mijn vorige verhaal ben ik gestopt bij de vrijdag. Na ons avondje neuzen bij het 'Vat', hebben we de hele zaterdagochtend en middag thuis gezeten. De poetsvrouw had geen tijd gehad om ons huisje te poetsen voor wij erin kwamen, waardoor ze dat nu nog zou moeten doen. Echter werd er afgebeld, waardoor we voor niets gewacht hebben. Het was zonde van het mooie weer eigenlijk. De dag was dan ook al bijna om toen we dit hoorde. We zijn toen maar met onze fietsjes vertrokken richting een van de grote supermarkten om de grote inkopen te doen. Dit ging uiteindelijk lastiger dan verwacht. Met grote boodschappentassen zijn we al fietsend in de hitte, over de drukke weg terug gefietst. Wat een hel was dat!

Na die zonnige zaterdag hadden we bedacht dat het leuk zou zijn om zondag naar White Beach te gaan. Dat is een wit zand strand speciaal aangelegd voor toeristen. Op de een of andere manier lijkt het ons telkens niet gegund, aangezien het de hele dag hard geregend heeft. Na de hele middag binnen te hebben gezeten, wilden we s'avonds wel even weg. We zijn toen naar de Hermitage Mall (overdekt winkelcentrum) geweest. Ernaast hebben ze een bioscoop waar we ook even zijn gaan kijken. Allerlei vrij nieuwe films draaide hier al in de bioscoop en wij zijn naar 'Contraband' geweest. Verder zag de bioscoop er vrij modern uit, de zaal was vergelijkbaar met onze Foroxityzalen. Alleen hadden ze geen ondertiteling bij de film.

In plaats van zaterdag zou de poetsvrouw nu maandag komen. Zoals de meeste Surinamers nam zij de tijd. We hebben uiteindelijk van half 11 tot 3 gewacht tot ze klaar was. In de tussentijd hebben we uitgezocht welke tripjes we zeker wilden maken en waar we salsa wilden leren. Ook wel handig om te weten, aangezien het tijd wordt dat we Suriname eens echt gaan ontdekken! Kan niet wachten!

Waar ik nog steeds niet aan kan wennen zijn onze buurhonden. We hebben aan alle kanten honden zitten, 3 of 4 aan de linkerkant, 1 aan de rechterkant en 2 aan de overkant. En laat mijn raam nou net uitkijken op de linkerkant. Het lijkt hier of alle honden uit de buurt op elkaar reageren. Blaft er een, dan blaffen ze allemaal. Het leuke(ahum..)hieraan is dat ze dit vooral midden in de nacht om 4 uur gaan doen. Ik heb die dinsdagnacht amper een oog dicht gedaan. Ik vond het vreemd dat de eigenaren hier niets mee deden. Zij corrigeren de honden nooit. We hadden van iemand gehoord dat ze blijkbaar aan het verschillende geblaf van hun hond kunnen horen of het ernstig is of dat het gewoon blaffen is. Echter blijft het voor mij vreemd dat de honden niet gecorrigeerd worden als ze gewoon blaffen..

Blijkbaar is de regentijd toch nog niet helemaal voorbij, want het is een aantal dagen echt regenachtig gebleven. Zo ook deze dinsdag. Hierdoor kun je eigenlijk niets anders dan binnen zitten. Ik ben de dag door gekomen door films te kijken. Doordat ik tijd over had en geen afleiding had, begon ik thuis wel al te missen. Zeker nu met de 'vastelaovend'. Ik heb dan ook wel echt hard gebaald.. Gelukkig was er skype en heb ik een beetje kunnen meegenieten van het spektakel in Limburg.

Woensdag konden we gelukkig weer naar de Annie Crèche. Dit keer wel met de taxi, aangezien het nog steeds regende. Ik werkte deze week op de gele groep. De eerste dag meedraaien op de groep bestond voornamelijk weer uit observeren. Ook werd ons gevraagd om te luisteren naar de presentatie van Sana (ons bovenbuurmeisje en vrijwilligster op de Annie Crèche). Zij zou de dag erna(donderdag) een presentatie moeten geven voor de minister van sociale zaken en wilde haar verhaal graag oefenen. We hebben toen kunnen regelen dat wij donderdag mee mochten naar de minister, aangezien het voor ons onderzoek (onderzoek naar de verschillende financierings-mogelijkheden van de Annie Crèche en dan voornamelijk kijken naar de alternatieve structurele financieringsbronnen) van belang kon zijn. S'avonds zijn we gaan uit eten bij 'Jim's'. Dit was een erg rustig en net restaurantje. Voor Surinaamse begrippen was het wel iets duurder, maar omgerekend waren we nog maar 12 euro ongeveer kwijt. Erna zijn we bij het 'Vat' nog iets gaan drinken. Julie (een Belgisch meisje van de stage van Simone) was jarig en wilde dit vieren. Er zaten daar een aantal andere Belgische meisjes, 2 Nederlandse meisjes en 1 Nederlandse jongen. Ik vond het leuk om te horen dat de Belgische meisjes ons met het Limburgse accent beter konden verstaan dan de andere Hollanders die erbij waren. Er is ons wel ook al vaak gevraagd of we soms Belgisch waren haha. Na een gezellige avond zijn we vroeg naar huis gegaan, omdat we de dag erna om 8 uur bij het ministerie moesten zijn voor de presentatie.

Zo gezegd, zo gedaan. Om kwart voor 8 zaten wij al paraat, maar zoals we van tevoren wel hadden kunnen voorspellen kwam de rest veel later binnen. Uiteindelijk begon de presentatie pas om half 9. 8 verschillende instellingen (vergelijkbaar met de Annie Crèche) hadden zich samengepakt om de minister van sociale zaken en huisvesting een voorstel te doen. Er waren een heleboel mensen bij aanwezig, zoals de vertegenwoordigers van de verschillende instellingen, de minister, notulisten, mensen van de pers (van de trouw, de ware tijd, starnews) en wij met z'n tweeën. Sana had een onderzoek gedaan binnen de 8 instellingen om te kijken hoe zij rondkwamen. Uit het onderzoek kwam een voorstel naar voren dat ze graag wilden voorleggen aan de minister. Ze zouden graag willen dat de personeelskosten betaald worden door het ministerie, aangezien ze de overige kosten(zoals voeding en budget voor materialen en uitstapjes) gemakkelijker uit fondsen of donaties kunnen betalen. Men sponsort namelijk eerder een zak aardappelen, dan dat men het maandloon voor een personeelslid betaalt. Ik vond het erg interessant om mee te maken. Zeker omdat het erg nuttig was voor ons onderzoek. Voor de liefhebbers, een aantal artikelen zijn op internet terug te lezen: http://www.starnieuws.com/index.php/welcome/index/nieuwsitem/9461 en http://www.dwtonline.com/website/mydwt_login.asp?fout=inloggen&menuid=80. Die laatste geeft een goede weergave van de presentatie, maar moet je wel even (gratis) inloggen.
Toen we erna met onze begeleidster mee naar huis konden rijden, stonden we ingeparkeerd door andere auto's. Ze had die op een bewaakte parkeerplaats gezet, maar de meisjes die dat in de gaten hielden waren niet al te slim. Ze kwamen met een aantal smoesjes en gingen de persoon van de auto zoeken. Uiteindelijk hebben we 3 kwartier in de hitte(JAJA, DE REGEN IS GESTOPT!:)) buiten staan wachten. We vonden daarna dat we het wel verdiend hadden om te gaan zwemmen bij 'Zin'. Hier zijn we de dag goed doorgekomen met lekker lui aan het water zitten. Om de dag af te sluiten hebben we s'avonds lekker pannenkoeken gemaakt.

Vrijdag hebben we gewerkt op de Annie Crèche. Ik heb mee gedraaid op groep geel. Deze kinderen kunnen al iets meer zelf, wat het ook erg leuk maakt. Het viel me op dat men hier veel meer vanuit de gebiedende wijs praat. Het is niet verkeerd, maar wel even wennen. In eerste instantie kan het verkeerd overkomen namelijk. Het is telkens van: 'doe dit of pak dat'. Het is echter niet commanderend bedoeld, maar gewoon de manier van praten hier. De mannen van de pers waren ook op de Annie Crèche. Ze wilden het verhaal actueel houden, zodat het meer aandacht kreeg. Ze hebben nog enkele opnamen gemaakt binnen de Crèche en interviews gehouden met personeel.
Wat erg fijn is, is dat de werktijden aangepast worden aan het weer. Men werkt hier van 7 tot 1 uur meestal, zodat ze de meeste hitte kunnen ontlopen. Hierdoor hebben we steeds de middag vrij. We zijn dan ook weer lekker gaan zwemmen bij 'Zin'. Twee van de Belgische meisjes van de stage van Simone (Julie en Katrijn) waren ook gekomen. We hebben gezellig cocktails besteld. Het zomerse gevoel was toen wel even echt compleet (al jaloers?;)). Na de middag zonnen zijn we dan ook eindelijk een beetje verkleurd. S'avonds zijn we gewoon verder gegaan met cocktails drinken. Dit keer bij de Zanzibar. Er waren een aantal Surinaamse vrienden van Sana en de Belgische meiden bij. Na het proeven van de verschillende cocktails (en ja hoor, ze smaakten ons prima!) zijn we naar de salsa gaan kijken in het 'Vat'. Het was erg leuk om te zien hoe iedereen hieraan mee doet. Onze lessen beginnen volgende week pas. Misschien dat we, met iets meer ervaring, ook eens een dansje kunnen wagen. Het is namelijk jammer om alleen maar aan de kant te kunnen staan kijken. We zijn door gegaan naar Touché. Dat is een discotheek met allerlei verschillende soorten muziek. Hier hebben we wel onze danskunsten nog even laten zien. Ook hier stond het vol met Nederlandse en Belgische studenten. Na onze eerste fatsoenlijke stapavond zijn we dan ook lekker gaan slapen.

Zaterdag wilden we ergens anders gaan zwemmen dan weer bij 'Zin'. We hadden gehoord dat bij het Stardust Hotel ook een fijn zwembad moest zijn. Toen we daar aankwamen bleek echter dat er de avond ervoor een feest was geweest. Ik vond het wel netjes dat ons van tevoren werd gevraagd of we dan wel wilden zwemmen. We dachten dat het wel mee zou valken, maar toen we van dichtbij gingen kijken viel goed te zien en te ruiken dat er feest was geweest. Het was heel troebel water en het stonk ontzettend. Erg jammer, want hierdoor hebben we merendeel aan de kant gelegen.
Als avondeten wilden we graag Mc Donald. We zijn toen met de taxi door de Mc Drive gereden en hebben onze menuutjes bij Sana boven op het terras op gegeten. Doordat wij alles overdekt hebben, kunnen wij thuis niet in de zon zitten. Vanaf haar terras kan dit wel. We hebben vanuit daar ook een mooie zonsondergang gezien.
Erna was het eindelijk een beetje feest voor ons, aangezien er een soort Braziliaanse Carnaval zou zijn. Het viel te vergelijken met een groot straatfeest. De hele straat bij het 'Vat' was afgezet en er stonden allerlei podiums waar optredens waren. Zo waren er coverbands uit Brazilië die een aantal populaire Surinaamse liedjes zongen en kwamen er gogo danseressen optreden. Het was erg druk en zeer gezellig! Opvallend vond ik de jeugd die er rond danste. Ik dacht dat ze erg jong waren, maar ze gedroegen zich alsof ze al bijna volwassen waren. Ze renden allemaal schaars gekleed rond met sigaretten in hun hand. Ze trokken nogal de aandacht door erg opvallend te dansen. Dat was even wennen, omdat dit in Nederland niet gebruikelijk is. Bij het optreden van de gogo danseressen ging een van hen vuur spuwen. We stonden helemaal voor aan om fatsoenlijk foto's te maken. Dit hadden we eigenlijk beter niet kunnen doen. Ze spuwde zo de olie in mijn glas drinken.. Niet zo smakelijk dus en echt weer iets voor mij om mee te maken.

Zondag is Simone naar een kerkdienst geweest met een aantal van haar stage. Dit was voor haar zo indrukwekkend geweest dat wij ook een keer willen gaan kijken. De kerkdienst duurt hier alleen ietsje langer dan in Nederland. De dienst begon om 10 uur en duurde tot 1 uur ongeveer. Toen ze terug kwam, zijn we nog even lekker bij 'Zin' gaan zwemmen (voor de verandering..). Ik heb me aan de kant gezet om de eerste helft van dit verhaal te gaan typen. Het was wel even lekker om in zo'n gezellige omgeving mijn verhaal te maken. Erna zijn we nog even lekker gaan eten bij de Lindeboom. We moesten wel weer gaan uit eten, aangezien dit weekend alle winkels gesloten waren i.v.m. het Carnavalsfeest. Wat een straf hè?!;) Verder moet ik zeggen dat we best veel zelf koken, goed hè mam!

Vandaag (maandag) zijn we weer even naar de Annie Crèche geweest. We hebben een gesprek gehad met de administratief medewerkster. Zij heeft een aantal vragen voor ons onderzoek beantwoord, zodat we daarmee verder kunnen. Erna gaf Sana een workshop over communicatie op de werkvloer en de verschillende stijlen die de werknemers aan kunnen nemen. Er kwam een heleboel theorie aan bod die we op school ook gehad hebben. Hierdoor hebben we veel kunnen inbrengen. Ik vond het wel interessant hoe de tantes (zoals de groepsleiding genoemd wordt) om gingen met zo'n workshop. Erna zijn we met de bus nog de wekelijkse boodschappen gaan doen en hebben we gezocht naar een apparaat die onze 110 volt kan omzetten in 220 volt. Gelukkig hebben we deze kunnen vinden, waardoor we nu eindelijk fatsoenlijk onze haren kunnen föhnen!! Het is namelijk geen pretje om een half uur lang met een föhn in je hand te staan iedere morgen om te wachten tot je haar eindelijk droog is. Verder heb ik me vrij nuttig gemaakt door mijn kamer een grote schoonmaak te geven. Ik kan tenminste weer lopen hier haha! (klinkt bekend zeker hè;))

Mijn verhaal is toch weer langer geworden dan gepland, zoals jullie kunnen lezen.. Maar ik heb mijn best gedaan.

Groetjes en tot skypes!

Kusje uit Suriname