‘Geneet van het laeve’
Door: Mandy
Blijf op de hoogte en volg Mandy
20 Mei 2015 | Australië, Blue Mountains
Hi guys,
‘Geneet van ‘t laeve’ zong Sjef Diederen eens en wauw wat had hij gelijk! Ik besef me iedere dag dat ik enorm geluk heb om hier te zijn. Ik probeer dan ook echt het uiterste uit mijn belevenissen te halen! Ik geniet met volle teugen van de kleinste dingen die ik mee maak.
Nog steeds blijf ik me dagelijks verbazen over de prachtigste vogels die over mijn hoofd vliegen, vreemden die hallo tegen me zeggen alsof ik hier al jaren woon, de geur van verse toast in de ochtend, de palmbomen die hier groeien, de warmte ondanks dat het winter wordt, het verkleuren van de bladeren, ‘Rose’ de oversteek mevrouw die ons altijd veilig naar de overkant van de weg begeleidt, Zoë die met beide armen in de lucht naar me toe komt gerend om me een knuffel te geven, Hugo die met zijn schaterlach iedereen aan het lachen krijgt, Rafferty die met zijn duim in z’n mond tegen me aan kruipt als ik hem voorlees, Zara die me zo graag helpt met koken, de vriendschappen die ik sluit waarvan ik nu al weet dat ze voor altijd zullen zijn, het lekkere eten op iedere hoek van de straat, de zonsopkomst, de mooie wandelplekken, de restaurantjes waar je een eigen fles drank mee mag nemen, de lucht en wolken blijf ik gefascineerd naar kijken, net als de sterren die me toch een beetje aan thuis doen denken, de skype gesprekken en vele appjes die me betrekken bij het dagelijkse leven in Nederland, de foto’s aan mijn muur van alle lieve mensen waar ik dit mee wil delen, Kate en Angus die ’s avonds een lekker glaasje wijn drinken, het op blote voeten lopen waar ik ook naar toe ga, Dr Seuss, de Duitse bar die we ontdekt hebben en die ons aan de Oktoberfeesten doet denken, de landschappen die op het ene moment vol staan met torenhoge gebouwen en het andere moment de meest mooie bergen laten zien, de afstand die er niet meer toe doet, de bioscoop waar je je eigen eten mee mag nemen, onze vrienden ‘Bart and Betty’ de duiven die dagelijks ons terras bezoeken en IK, hoe snel ik me hier op mijn gemak voel en dit ook mijn thuis kan noemen.
Ik voel me absoluut niet als een toerist als ik hier rond loop, ik woon hier. Ik ben hier thuis. En als ik daarbij stil sta, krijg ik een lach op mijn gezicht. Dit land met al zijn mooie, eigenaardige, wisselende landschappen heeft me nu al geraakt. Het heeft me op momenten ontzettend groot laten voelen, maar daar tegenover ook ontzettend nietig. En dat allemaal op dezelfde dag! Mijn tweede weekend in de Blue Mountains was er een om nooit meer te vergeten! Als je daar staat en om je heen kijkt doet niets er meer toe. Het bomendak is zo oneindig uitgestrekt en de bergen zo hoog, dat een meisje van 1.55 meter niet eens meer opvalt. Dat zet je wel aan het denken.
“Lord, I feel so small sometimes in this great big old world.
Yeah, I know there are more important things.
But don't forget to remember me.
And make sure you tell daddy
That I'm still his little girl
Yeah I still feel like I am where I am supposed to be
But don't forget to remember me”
― Carrie Underwood
Momenteel ben ik bezig om mijn plannen concreet te maken. Vraag mij niet waar ik over een jaar sta. Mijn ideeën over mijn toekomst zijn aan het veranderen, dat merk ik nu al. Ik vind het geweldig dat iedereen om mij heen huizen koopt, gaat trouwen of bezig is met kinderen krijgen, maar dat is op dit moment niet aan mij besteed. Ik zit hier helemaal op mijn plek! En hoe graag ik ook een huisje zou willen zoeken, er zijn dingen die ik op dit moment nog eerst wil en moet doen voor mezelf. Ik wil nog zoveel ontdekken en beleven, dus laat ik daarmee starten in Australië. Mijn plan bestaat tot nu toe uit een spiritueel reisje naar Uluru (met hopelijk een skydive over Ayers Rock), the Great Ocean Road en op het einde de West Coast met Natasja. Om goed te beginnen ga ik over twee weken naar Cairns met Janine. Duiken op de Great Barrier Reef en een overnachting in the Daintree Forest. Klinkt goed toch?
Cheers
Mandy
‘Geneet van ‘t laeve’ zong Sjef Diederen eens en wauw wat had hij gelijk! Ik besef me iedere dag dat ik enorm geluk heb om hier te zijn. Ik probeer dan ook echt het uiterste uit mijn belevenissen te halen! Ik geniet met volle teugen van de kleinste dingen die ik mee maak.
Nog steeds blijf ik me dagelijks verbazen over de prachtigste vogels die over mijn hoofd vliegen, vreemden die hallo tegen me zeggen alsof ik hier al jaren woon, de geur van verse toast in de ochtend, de palmbomen die hier groeien, de warmte ondanks dat het winter wordt, het verkleuren van de bladeren, ‘Rose’ de oversteek mevrouw die ons altijd veilig naar de overkant van de weg begeleidt, Zoë die met beide armen in de lucht naar me toe komt gerend om me een knuffel te geven, Hugo die met zijn schaterlach iedereen aan het lachen krijgt, Rafferty die met zijn duim in z’n mond tegen me aan kruipt als ik hem voorlees, Zara die me zo graag helpt met koken, de vriendschappen die ik sluit waarvan ik nu al weet dat ze voor altijd zullen zijn, het lekkere eten op iedere hoek van de straat, de zonsopkomst, de mooie wandelplekken, de restaurantjes waar je een eigen fles drank mee mag nemen, de lucht en wolken blijf ik gefascineerd naar kijken, net als de sterren die me toch een beetje aan thuis doen denken, de skype gesprekken en vele appjes die me betrekken bij het dagelijkse leven in Nederland, de foto’s aan mijn muur van alle lieve mensen waar ik dit mee wil delen, Kate en Angus die ’s avonds een lekker glaasje wijn drinken, het op blote voeten lopen waar ik ook naar toe ga, Dr Seuss, de Duitse bar die we ontdekt hebben en die ons aan de Oktoberfeesten doet denken, de landschappen die op het ene moment vol staan met torenhoge gebouwen en het andere moment de meest mooie bergen laten zien, de afstand die er niet meer toe doet, de bioscoop waar je je eigen eten mee mag nemen, onze vrienden ‘Bart and Betty’ de duiven die dagelijks ons terras bezoeken en IK, hoe snel ik me hier op mijn gemak voel en dit ook mijn thuis kan noemen.
Ik voel me absoluut niet als een toerist als ik hier rond loop, ik woon hier. Ik ben hier thuis. En als ik daarbij stil sta, krijg ik een lach op mijn gezicht. Dit land met al zijn mooie, eigenaardige, wisselende landschappen heeft me nu al geraakt. Het heeft me op momenten ontzettend groot laten voelen, maar daar tegenover ook ontzettend nietig. En dat allemaal op dezelfde dag! Mijn tweede weekend in de Blue Mountains was er een om nooit meer te vergeten! Als je daar staat en om je heen kijkt doet niets er meer toe. Het bomendak is zo oneindig uitgestrekt en de bergen zo hoog, dat een meisje van 1.55 meter niet eens meer opvalt. Dat zet je wel aan het denken.
“Lord, I feel so small sometimes in this great big old world.
Yeah, I know there are more important things.
But don't forget to remember me.
And make sure you tell daddy
That I'm still his little girl
Yeah I still feel like I am where I am supposed to be
But don't forget to remember me”
― Carrie Underwood
Momenteel ben ik bezig om mijn plannen concreet te maken. Vraag mij niet waar ik over een jaar sta. Mijn ideeën over mijn toekomst zijn aan het veranderen, dat merk ik nu al. Ik vind het geweldig dat iedereen om mij heen huizen koopt, gaat trouwen of bezig is met kinderen krijgen, maar dat is op dit moment niet aan mij besteed. Ik zit hier helemaal op mijn plek! En hoe graag ik ook een huisje zou willen zoeken, er zijn dingen die ik op dit moment nog eerst wil en moet doen voor mezelf. Ik wil nog zoveel ontdekken en beleven, dus laat ik daarmee starten in Australië. Mijn plan bestaat tot nu toe uit een spiritueel reisje naar Uluru (met hopelijk een skydive over Ayers Rock), the Great Ocean Road en op het einde de West Coast met Natasja. Om goed te beginnen ga ik over twee weken naar Cairns met Janine. Duiken op de Great Barrier Reef en een overnachting in the Daintree Forest. Klinkt goed toch?
Cheers
Mandy
-
20 Mei 2015 - 06:25
Tiny:
wat weer n prachtig verhaal Mandy,doet ons goed dat jij t daar zo na je zin hebt!!!en inderdaad GENEET van t laeve!!! lief dat je ons regelmatig op de hoogte houdt van al je belevenissen!wensen je alle geluk ,liefde en gezondheid!!!dieke knoevel van oos!!!xx -
20 Mei 2015 - 09:09
Miranda:
Geliek hubse sjat, waatse aug duis veer sjtaon achter dig. Geneet der mer lekker van en wie ut kumpt. Ig geneet mit dig mit, mit alles waatse sjriefs en foto`s waatse sjtuurs. Aug al is det mit traone in de aoge (van bliedsjap natuurlijk) ig gun ut dig !!! Hoie sjattiej gr mama xxx -
20 Mei 2015 - 09:52
Fam Verheesen:
Wouw waat sjoon om dit weer te lease!!!
Fijn det het dich so good geit!!!
Veur Sabrina natuurlijk helamaol geweldig om te lease!!
Do hubs geliek genete van het laeve is alles numme maar aug gaeve!!!!
Groetjes xxxx
de vreesjes -
20 Mei 2015 - 10:35
Tante Ans:
fijn dat je het zo naar je zin hebt daar in Austalia en ik lees je berichtjes en ook als je een heel verslag stuurt vind ik hartstikke fijn nog heel veel plezier en geniet er van Tante Ans
-
20 Mei 2015 - 13:01
Suw:
mandy , echt WoW!!
Ich ️geneet van de manier wiej det se Sriefs!
Du hubs ech dien roeping gemis: alhoewel ??
Du bus n gebaore sjriefster!! Bes se ech n dochter van .. -
20 Mei 2015 - 17:30
Jody:
Mandy..
Wat ving g t fijn um te hure det ze op dien plek zits en t aug eg as thoes veult. Is dig hielemoal gegund en as Limburgs meadje zeg g aug... Geneet van t leave!!! (De wets noeits wannier t veurbeej is)
Xx -
07 Juni 2015 - 15:06
Kimmie:
Super vet wie se dit omschreven hubs, alsof ich t zelf allemoal mit maak. Fantastisch! Ich krieg d'r geweun unne kriebel van in miene boek. Who knows wie ver dat se mich kins euvertuuge om dit auch te goan doon, ich hoof nog maar euver unne ini mini drempel.
Fijn datse dich helemoal thoes veuls en wat un fantastische mensen doa, on-ge-lo-fe-lijk!
Tot het volgende verslaag!! XXX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
